Aanwerving van medische secretaresses die met privébeoefenaars werken
De aanwerving in de privépraktijk gebeurt meestal op de klassieke manier, d.w.z. door selectie van dossiers en na een sollicitatiegesprek. Zeker, sommige medische secretaresses worden gerekruteerd via hun eigen professionele netwerk, opgebouwd tijdens stages of andere banen, of via de contacten die hun medische secretaresse school ter beschikking stelt. Anderen krijgen contracten door te bladeren door jobadvertenties in lokale kranten. Kortom, bij de aanwerving worden min of meer dezelfde regels gevolgd als bij particuliere instellingen.
De verwachte menselijke kwaliteiten zoals beschikbaarheid, zorgvuldigheid, contact, organisatie en discretie blijven gelijk. De verwachtingen op het gebied van professionele vaardigheden zijn echter hoger. Zo is bijvoorbeeld een perfecte beheersing van de medische termen die algemeen in het veld worden gebruikt vereist. Daarnaast moeten medische secretaresses die verantwoordelijk zijn voor het bijstaan van medische specialisten zoals oncologen, radiologen en tandartsen een specifieke opleiding hebben gevolgd.
In de algemene praktijk is beroepservaring het belangrijkst. Met name voor medische secretaresses die in een tandartspraktijk willen werken, worden door een aantal onderwijsinstellingen opleidingen verzorgd om kwalificaties te behalen die voldoen aan de eisen van de rekruteerders. Toegegeven, een medisch secretaresse die als specialist in radiologie wordt beschouwd, moet ook een opleiding tot medisch secretaresse in de paramedische sector hebben of een eerste ervaring op het gebied van radiologie hebben.
Met betrekking tot hun status
De medisch secretaresse heeft haar eigen status in zowel de publieke als de private sector. Binnen een privé-structuur is zij met name een medewerkster in dienst van haar werkgever. In de medische praktijk vindt de evolutie van de positie plaats zoals in elk bedrijf. Het kan worden gedaan op basis van vaardigheden of anciënniteit, afhankelijk van de werkplek. Een medisch secretaresse kan immers evolueren naar een functie als coördinator van verschillende secretariaten, uitvoerend assistent van een hoofd van een kliniek, enz.
Een specifieke nationale collectieve arbeidsovereenkomst regelt de relatie tussen werkgevers en medisch secretaresses die beroepshalve in de medische praktijk werkzaam zijn. Elke werkgever moet een actueel exemplaar van deze overeenkomst ter beschikking stellen van zijn werknemers. Ongeacht de plaats van vestiging zijn artsen die in het kader van hun privé-praktijk aanwerven, gebonden aan de bepalingen van de overeenkomst onder verschillende rubrieken, waaronder de volgende:
- Salarissen en lonen
- vakbondsrechten en vrijheid van meningsuiting
- werktijden en arbeidsomstandigheden
- anciënniteit
- de aanwervingsmethoden en -voorwaarden
- overuren
- beëindiging van het dienstverband
- personeelscategorieën
- betaalde vakanties en vakanties
- schorsing van de arbeidsovereenkomst
- ziekte-uitkering
- kortlopend verlof
- adoptieverlof
- zwangerschapsverlof
- de voortgang van de arbeidsovereenkomst
- bescherming van de moeders, veiligheid en hygiëne
- huisvesting en beroepskleding
- werkloosheidsverzekering
- professionele en permanente opleiding
De bezoldiging van een medisch secretaresse werkzaam in de liberale sector
In particuliere medische praktijken wordt de bezoldiging van een medisch secretaresse uitgedrukt in coëfficiënten. Het is vaak hoger dan de vergoeding die een medisch secretaresse in de publieke sector ontvangt en varieert met name naar gelang van haar classificatie.
Het is dan duidelijk dat de salarissen van een niet-academische secretaresse, een afgestudeerde secretaresse en een directiesecretaresse niet hetzelfde zijn. De vergoeding van een secretaresse die een algemene boekhouding voert, is ook hoger. Daarnaast kunnen er bonussen en toelagen zijn, zoals anciënniteitsbonussen, aanwezigheidsdienst of wachtdienst.
Aangezien artsen verplicht zijn deel te nemen aan de dag- en nachtdienst, kunnen medische secretaresses ook worden opgeroepen om ’s nachts voor een rechtstreekse ontvangst van de patiënt of voor een telefonische hotline te zorgen. Meestal wordt deze aanwezigheidsdienst betaald als overwerk of opgenomen in de arbeidstijd, afhankelijk van de overeenkomst tussen de werknemer en haar werkgever.